Neden boş hayallerle geçsin ömrün? Bir varsın hiç yoksun. Yarınlar ve anılar yok, üzerine titrenecek anlar var. Oyalanma, oya gibi işle onları. Aklın ve kalbin daraldığı vakit, erişebileceğin nice umutlu ağaç var. İster meyvesinden ye ister gölgesinde dinlen. Ama incitme ve kırma dalını. Hayat bu, çoğu zaman yokuş yola. Fakat sen uğraş, didin ve yorul. Baş eğme, baş et. Üzerine geldiğinde hayat, “Çiçek aç kalbim.” de. İçinde leylaklar, mimozalar ve nergizler koksun. Adımlarını yavaşlat, derinleştir ruhunu. Neşe de gerek sana hüzün de. Kurumasın kalbin, bir ırmağın akışına karışsın. Unutma, bir varsın hiç yoksun. Öyleyse durma, gönlün rüzgârda bir kuş gibi süzülsün.